انسان جديد

انا
يمكن اول مره فعلا حاسيس ان انا سعيد وانا بكتب فى مدونتى اللى انا سيبها ومش سائل فيها بقالى فترة كبيره حاسيس بسعاده كبيره جدا مش عارف مصدرها بس انا فعلا سعيد جدا الحمد لله اول مره اعرف ان سر تحولى كله او النقطه اللى كانت هتغير حياتى هى ان الكمبيوتر بتاعى يبوظ
كنت عايش فى اطار من المواقف المتكرره واليوميه الممله لحد ما الكمبيوتر باظ ومن ساعتها حياتى اتبدلت لقيت الانسان الجميل اللى جوايا اللى بيحب يمسك القلم الرصاص والورق ويرسم واللى بيحب يمشى فترات كتيره وسط الشوارع الاثريه والشوارع اللى مليانه بالناس الطيبين
وبعدت عن التكنولوجيا والكىبورد اللى مكانتش بتفارق ايدى
زمان كنت فاكر ان الحياه كده طبيعيه وحلوه بس اكتشفت ان جوايه انسان حقيقى يستاهل انى ابعده عن هيمنة الكمبيوتر عاليه وابعده عن كل الحاجات اللى بتخنقه وارجعه للحاجات اللى بيحبها زى قرايه الكتب فى كل المجالات وكل الاتجهات الفكريه فعلا انا كنت ظالم نفسى جدا يمكن تعبت كتير فى اول اسبوع من غير نت او كمبيوتر بس متخيلتش ان فى تعبى ده هلاقى راحتى وسعادتى واحس انى بقيت انسان جديد
من الحجات اللى فرحتنى قوى قابلت واحد صاحبى امبارح وقالى انه نفسه يمشى فى حتت اثريه وف
قلت لازم اخليه يحلف باليوم ده ورحت واخده وماشى من عاند الجامعه لحد التحرير ومن التحرير لحد شارع بورسعيد ومن هناك لحد الحلميه الجديدة وفرجته على الجوامع الاثريه اللى هناك وبعدين طلعنا على القلعه ومن القلعه على السيده زينب من شارع مسجد احمد بن طولون ومن السيده زينب لحد كوبرى الجامعه ومن هناك لحد باب الجامعه الرئسى وهناك اكتشفنا ان احنا بقلنا تلات ساعات ونص ماشين وللعلم احنا خدنا كوبرى الجامعه جرى بس وسبته وروحت وهو فرحان بس انا كنت فرحان اكتر منه ومن لحظنها وانا عرفت انا قد ايه بظلم نفسى وقررت ان كل شى وليه حد